yeteneksiz insanlar

hep duyarız ayaklar baş, başlar ayak oldu diye. günümüzde kimsenin hak ettiği yerde olduğunu düşünmüyorum. her şey kişinin kendini pazarlayabilme yeteneğiyle ilintili. belki de biraz nasip kısmet meselesi. bazı insanlar ki buna bende dâhil olduğumu düşünüyorum. ne hikmetse bu insanlar sürekli olarak çöldeki kutup ayılarıyla cebelleş oluyorlar, nadide güzellikteki bir kız yerine hep bu kutup ayılarını dansa kaldırıyorlar. bu koskoca bir stadyumda sadece sizin üzerinize düşen bir yıldırım, alabildiğine geniş bir yaylada kafanızın orta yerine inen göktaşı, yahut güneşli bir havada tepenizde dolaşan üzerinize sağanak indiren ve yıldırımlarını atan kümülüs bulutu gibi bir şey. inançlı bir insan iseniz, bunun da bir gerekçesi olduğunu bilirsiniz. ne diyor Allah: “ilmi dileyene zenginliği ise dilediğime veririm.” gerçi film rulosunun parçalandığı yer de burası zaten. bu gerçeği bildiğiniz halde yine de çoğu zaman bu durumu hazmetmek gerçekten çok güç. yeteneksiz, bilgisiz, akılsız belki de ahmak olan pek çok insanın kilit noktalarda olduğunu gördüğünüzde istemsiz şekilde “nasıl ya?” diye soruyorsunuz. dumura uğruyorsunuz. bu sefer de yırtınmayı, bir yer edinmek için çabalamayı bırakıp iyice koy veriyorsunuz kendinizi. bu da iyice tembelliğe sevk ediyor sizi ister istemez. yetenekleriniz varsa bile köreliyor artık. aklınız veya size özel olarak bahşedildiğini düşündüğünüz zekânız ile yukarıda olmanız gerektiğinizi bilirken, çaresizlik hissinin bilincinde olarak kalakalıyor ve bu hisle baştan ayağa mumya gibi sarmalanıyorsunuz. sonuçta dibe doğru çekiliyorsunuz. işte size olan şey tam olarak bu.

  5 Ağustos 2023  |

içerik yayın tarihi:   11 Eylül 2021