yaşam sürem boyunca kendisini tüm teferruatıyla, tüm yalınlığıyla, en şeffaf, en samimi şekilde ve tüm dikkatini vererek anlatan, üstüne üstlük yanlış anlaşılmaktan imtina eden endişe yüklü çabalarım, her defasında istisnasız olarak tersine şekilde bir eşek tepmesiyle vuku bulmuştur. gevezeliğin had safhada olduğu ve konuşulan kelimeye herhangi bir tahsilât yapılmadığı bu tarz özgürlüklerin kötüye kullanılışı bir kelimelik anlatıyı yüzlerce kelime içerisine gizlemek maksadı ya kendini ifade etmek hususundaki beceriksizliğin ya da kişisel korkaklığın bir göstergesi olsa gerek. az konuşan insanların her zaman her durumda hikmetlerle dolu olduğu fikrine de safça inanasım gelmiyor esasında. öyle olsa bile konuşmayan hikmetli bir âlimin işkembesi şiştiği için gölgeye uzanan ve geviş getiren bir sığırdan ne farkı kalır ki? kaldı ki buna mukabil gevezeliğin de pek talep gördüğü söylenemez. çene balans ayarının kişiler nezdinde bir türlü tutturulamaması genel problemimiz. her durumda orta karar yol izlemek her zaman arzulanan lakin asla ömrü billâh ulaşılamayan bir hedef hükmünde kalmakta. ama benjamin franklin’in de dediği gibi: “bırak bütün insanlar seni tanısın; ama hiç kimse seni tam olarak tanımasın. insanlar, sığ yerini gördükleri dereyi kolay geçerler.” güzel belki de harikulade sayılabilecek hatta tüm taraflar için kafa ağrıtmayan bir yaklaşım. peki ya ben hem çene balans ayarı tutmayan her durumda şartsız şurtsuz ifade özgürlüğü yanlısı koşulsuz bir gevezelik hem de yine de öylece geçilip gidilmek kolayca terk edilmek istemiyorsam? karşı zihinlerde kendi namıma bir meşguliyet bir çaba bir önemsenme arzuluyorsam? yine de istiyorsam? ille de özgürlük. ifade özgürlüğü ile karşılıklı şekillerde anlayış için çabalayış ve hoşgörü tüm bu kokuşmuş zorba düzensizlikten daha yeğdir. sizce de öyle değil mi?
30 Temmuz 2023 |
içerik yazarı: admin (yazar profili)
içerik yayın tarihi: 1 Ocak 2023
bu içerik ilgini çekti mi?
0 / 0