insanların kendi içlerindeki eksiklikleri kusurları aksaklıkları görebilecekleri bir ayna icat edilebilseydi keşke. yahut kendilerini hep en iyi en mükemmel en kusursuz gören o genlerinin iptal edilebilmesi gerçekte mümkün olabilseydi. böylelikle kimse gözünü karşısındakinin aksaklıklarına eksikliklerine çevirmez ve temaşa halinde olduğu karşı yönden gelen kusurlarla uğraşmaksızın hep kendisini düzeltmek ile meşgul olurdu ayrıca tüm o kalan yaşam enerjisini ve bütün ömrünü bilhassa kendisini adam etmeye dahası kendi öz tekâmülüne harcardı. eleştirilmek, ölçülü olduğu sürece harikulade ötesidir. dediğim gibi bu sefer de kusur gösteren ayna icadına da lüzum görülmezdi. ama ne var ki eleştirilerde bile kusur var çoklukla. yapmaktan çok yıkmaya meyilliyiz. sorun herkesin çok bilmesi ve her şeyden çok anlaması esasında. bu şekilde herkesin ruh doktorluğuna ve zihin koçluğuna soyunması. karşıdakinde kusur olarak addettiklerinden kaynaklı reçete mahiyetinde sunduğu ve doğru ilaç olarak bellediği o sözde yapıcı eleştirileriyle kamyonu hepten şarampolden aşağılara yuvarlamaları, sinir bozmaları, karşıdaki anormal addedilen -belki de gerçekten normal olan kim bilir- kişiyi hepten ruhsal ve sinirsel açıdan çıkmaza ve çözümsüzlüğe evirmesi vakidir. şunu belirtmek elzem: lütfen her işi ehline bırakınız. yaratılış itibariyle bir âlem olan insanı doğrudan eksik ve kısıtlı bilgileriyle üstelik daha kendi öz âlemini çözememiş kendisinden bir haber bir insanın çözmeye çalışması üstüne anladığını iddia etmesi. doktorculuk oynaması son derece tehlikelidir.
2 Ağustos 2023 |
içerik yazarı: admin (yazar profili)
içerik yayın tarihi: 15 Haziran 2022
bu içerik ilgini çekti mi?
2 / 0