birikim paradoksu


ya müsrifsinizdir ya da eli sıkı biri (pinti). seçenekler bunlar. normal şartlarda eli sıkı olanın asla yokluk çekmediği ve karıncalar gibi birikimlerini bol bir şekilde tüketebildikleri düşünülür. müsrifler için ise durum tam tersi. fakat işin iç yüzünde olay sanki olduğundan biraz daha karmaşık gibi görünmekte. küçükken annemin salık vermesiyle birikim yapmayı denemiştim. ve bu maksatla büyükçe boş karton bir koli edinmiştim. içerisine de en güzel kalemler, kalemtraşlar, cetveller, pergeller ve kareli veya çizgili envai çeşitlilikte defterler istiflemiştim. anlayacağınız karınca gibi olmuştum. (eli sıkı bir toplayıcıya dönüşmüştüm.) yanlış anlaşılmasın normalde eli sıkı biri değilimdir. hiçbir zaman da öyle biri olmak içimden gelmemiştir. sadece birikim yapmanın nasıl bir his olduğunu deneyimlemek istemiştim sanırım. ancak biriktirmek eylemi ne hikmetse her seferinde kötü gün maksadıyla başlayıp sonrasında bunu neden yaptığınızı unutmanızla sonlanıyor. biriktirdiğiniz şeylere haddinden fazla değer vermeye, hatta onları korumaya tabiri caizse başlarında asker olup nöbet tutmaya başlıyorsunuz. ihtiyacınız olsa bile onları kullanmak, harcamak ve tüketmek gelmiyor bir türlü içinizden. yani cömert biri iken dönüştüğünüz şey eli son derece sıkı bir pinti oluveriyor. insanoğlu topladığı şeylere ya da elindekilere zaman içerisinde bağlanma eğiliminde belki de. buradan bu sonuç çıkıyor. karı koca ilişkilerinden tutun da flört şeklindeki münasebetlere varıncaya değin geçerli bir durum sanırım bu. senle de olmaz sensiz de olmuyor lafına binaen işin sonu artık ekseriya hastalıklı saplantılı münasebetlere dönüyor. her neyse o koliye ne mi oldu? bana yar olmadı elbette. ablam sağ olsun koliyi patlatıp kıymetlilerimden bazılarını kullanınca mabedime saldırılmış ve yerle bir edilmiş gibi hissettim (iyi ki de öyle hissetmişim.) böylelikle birden uyandım. artık o koli benim için eski anlamını yitirmişti. içindekiler de öyle birden ben yine eski cömert olan ben olmuştum. işte böyle. o gün bugündür biriktirmekten kaçınıyorum. belki de size asla yar olmayacak şeyleri biriktirmek ihtiyaç varken dahi sahibi olduğunuz o şeylerden istifade edememek, ömürden çalan ve yaşamaktan tat almanıza mani olan bir şey olsa gerek. ya gittikçe mutsuzlaşan günümüz dünyasındaki birikimci düzenli yaşam ya da mutlu mesut ve savurgan göçebe hippi yaşam. seçim sizlerin. 


  4 Ağustos 2023  |


içerik yazarı:   admin (yazar profili)

içerik yayın tarihi:   15 Mart 2022


bu içerik ilgini çekti mi?

2 / 0

hayır mı? öyleyse belki de ilgini cezbedecek o özel içerik bunlardan biridir:

(unutma! gönlümüzden geçen yalnızca bakıp geçen bir seyyah olman değildir. durup nihayete eren bir dost olmandır. ki işte bu vesile ile aramıza katılman dolayısıyla değerli üyeliğin bizleri ziyadesiyle memnun edecektir.
Bir yanıt yazın0

e-posta adresiniz yayımlanmayacak. gerekli alanlar * ile işaretlenmiştir.